Geopolitika

Sredina decembra 2018. godine, bila je burna za Donalda Trampa. Ne samo zbog uobičajeno frekventnih komunikacija na liniji Bela kuća – Kongres u cilju pripreme budžeta SAD za 2019. godinu, već i zbog neobično aktivnog delovanja prvog čoveka izvršne vlasti SAD na spoljnopolitičkom planu.

Južni Kavkaz, deo sveta kom ne manjka geopolitičkih izazova, upravo je okončao važan ciklus. Donekle neuobičajeno, region koji obiluje razlikama i suprotstavljenim intersima koji se zasnivaju na različitom etničkom, verskom, socijalnom poreklu ili političkom, društvenom okviru, ovog puta je uspeo da izbegne konfrontaciju koja bi izlazila iz okvira prihvatljivog i prerasla u otvorene, građanske obračune, sa nesagledivim posledicama. Svakako, opasnost od ovakvog razvoja situacije je prisutna i dalje, ali sa nižim izgledom za realizaciju.

Prva osuda pomenute odluke odmah je stigla od strane Stjepana Mesića, bivšeg predsednika Republike Hrvatske, koji je smatrao da se briga Hrvatske za Hrvate u Bosni i Hercegovini, zapravo odnosi na odbranu interesa samo jedne političke stranke u susednoj državi, od strane zvaničnog Zagreba, odnosno da hrvatska vlada vodi računa jedino o prosperitetu Hrvatske demokratske zajednice BiH. Takođe, ocenio je da je izbor Komšića bio legalan, te je izneo čuđenje, zbog čega Hrvatska nije reagovala u prethodnom izbornom ciklusu, kada je izabran Dragan Čović za hrvatskog člana Predsedništva BiH, te se zapitao, iz kojeg razloga tada nisu dovođena u pitanje izborna pravila u susednoj državi. Naravno, Mesić je zaboravio da je tada, 2014. godine, hrvatski narod u Federaciji BiH izabrao svog predstavnika u organ kolektivnog šefa države, što ove godine nije bio slučaj. Takođe, zaboravio je Stipe Mesić da se upravo on oštro usprotivio namerama političkih elita Srbije i Crne Gore 1991. godine, koje su tada preduzele korake kako bi njegov izbor za predsednika Predsedništva Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije bio osujećen, uz tvrdnju da druge federalne jedinice i narodi nemaju pravo da biraju hrvatske predstavnike, mimo interesa i volje hrvatskog naroda.

2018. godina bila je izborna za SAD. Amerikanci su imali priliku da u novembru mesecu glasaju za članove Predstavničkog doma, a u pojedinim državama i da biraju članove Senata, kao i državne guvernere. Budući da su SAD najstarija postojeća država sa funkcionalnim demokratskim sistemom, debata o izražavanju slobodne volje građana kroz izbor svojih predstavnika, konstantno […]

Na opisani način, Bugarska štiti sopstvenu ulogu važnog gasnog čvorišta, a samim tim i značajne prihode od taksi za transport gasa. Sigurno, ova odluka neće se svideti bugarskim partnerima iz NATO pakta i Evropske unije. U svojoj želji da suzbije uticaj Rusije i smanji zavisnost Evrope od ruskog gasa, diplomatija Sjedinjenih Američkih Država nudi alternativu snabdevanja Starog kontinenta preko lučkih terminala u koje bi tečni gas bio dovožen brodovima iz Amerike i Azije.