Iako su demonstracije 1968. razbijene i okarakterisane kao „iredentističke“ i „kontrarevolucionarne“, antisrpski i antijugoslovenski pokret nastavio je sa svojim delovanjem u južnoj srpskoj pokrajini. To se najviše ogledalo kroz ispisivanje parola, bacanje letaka, lepljenje plakata neprijateljske sadržine, koji su uglavnom bili na političkim pozicijama Enver Hodžine Partije rada Albanije. Sve je bilo usmereno ka dokazavanju ugroženosti Albanaca u Jugoslaviji što je „argumentovano“ činjenicom da nemaju svoju republiku. Demonstracije albanskih studenata izbile su u Prištini 11. marta 1981. godine, uveče, u studentskoj menzi. Povod je bila navodno loša hrana, sporo posluživanje i dugo čekanje. Počelo se sa lupanjem inventara, da bi se, potom, grupa od oko 500 studenata okupila u centru grada, dok je njih oko 2.000 blokirano u prostoru oko menze.