U vihoru nastupajućeg rata, koji je tako srdačno pozdravljen od strane velikog broja građana na ulicama Beograda i drugih srpskih gradova, uništene su sve tekovine srpske borbe 1914 – 1918 godine.
Država koju su Srbi stvorili prestala je da postoji, a samim tim i državno pravni okvir koji je za vreme postojanja Kraljevine SHS i Jugoslavije omogućavao kakvu takvu garanciju za ravnopravnost srpskog naroda. Komunistička partija Jugoslavije smatrala je do poslednjeg momenta svoga postojanja da je prva Jugoslavija bila tamnica naroda kao i da je bila plod velikosrpske buržoazije stvorena da ekspoatiše sve druge narode. Upravo je ta KPJ kreirala sudbinu Srpskog naroda druge, Titove, Jugoslavije vodeći se upavo krilaticom slaba Srbija – jaka Jugoslavija.
I još preko toga u Drugom svetskom ratu izginulo je preko milion Srba u nezapamćenim mukama, uništena je građanska klasa, a o razmerama razaranja ne vredi ni govoriti.
Ko su lica koja su izvršila puč ili u njemu učestvovala? Kako su strane obaveštajne službe i strani interesi bili predominantni u potezima političkih i vojnih elita. Kako je puč pripreman i izveden i kako srpski narod ovu epizodu svoje istorije nikada ne sme zaboraviti kao gorku opomenu za budućnost. Upravo ova epizoda iz istorije našeg naroda treba da bude vodič i opomena današnjim i budućim generacijama za analizu i učenje.