Srpska revolucija ima posebno mesto u plejadi revolucionarnih procesa koji su se odvijali tokom 19. veka. Ona nije poput Francuske revolucije imala samo socijalno-ekonomske karakteristike. Srpska revolucija je prva u nizu revolucija koje su imale odliku borbe za nacionalno oslobođenje i poslužila je kao uzor drugima, jer je dala pozitivne rezultate: srpski narod je stekao slobodu. Ličnost Karađorđa, koji je započeo tu revoluciju, nadživela je sve izazove zaborava i do današnjih dana obeležava jedan od najznačajnih događaja iz istorije srpskog etnosa, koji je svoju sudbinu postavio u kontekst sagledavanja Srpske revolucije sa početka 19. veka i uskrsnuća srpske države kao važnog „udeonog kamena” u izgradnji autohtonog srpskog nacionalnog identiteta. Svojim ličnim primerom požrtvovanja, vojnostrategijske spretnosti, neustrašivosti i vizionarstva, Đorđe Petrović Karađorđe, vožd Ustanka, osnivač kraljevske loze Karađorđevića, „utisnuo je” večni „lični pečat” u fundament nacionalne ideje, prema kojoj su sloboda i dostojanstvo pojedinca i naroda najviši ideali i vrednosti razuma evropskog bića.