Tribina: PETROVARADINSKA TVRĐAVA – AKROPOLIS SRPSKE ATINE

Akropolj je srce Atine i neki kažu i same Grčke, pa i helenske civilizacije, na čijim fundamentima je izgrađena i evropska, kao i druge civilizacije u savremenom svetu. Novi Sad je poznat i prepoznatljiv po svom „Akropolju“, odnosno po Petrovaradinskoj tvrđavi, te mnogi Novosađani ostaju uvereni da je drugo ime, Srpsku Atinu, njihov grad zaslužio, upravo zbog činjenice da je nastao, takoreći, preko puta Petrovaradinske stene i Tvrđave. Bez obzira, što dato uverenje nije ispravno, jer je Srpska Atina opravdala svoje drugo ime nakon preseljenja Matice srpske iz Pešte u Novi Sad 1864. godine, građanke i građani Novog Sada žele da veruju da postoji simbiotička relacija između istorijata nastanka, postojanja i funkcije Petrovaradinske tvrđave i činjenice da je Novi Sad, već od početka XIX veka, a posebno posle Revolucije iz 1848. godine, pa sve do danas, bio i ostao jedan od najznačajnijih centara srpske kulture i duhovnosti na ovim prostorima. Da li su i u kojoj meri Novosađani u pravu, kada ukazuju na pomenutu „vezu između Tvrđave i Srpske Atine“, možemo da saznamo ukoliko dobro upoznamo istorijat nastanka i razvoja Tvrđave, sa jedne strane i povesnicu geneze i afirmacije vrednosti građanskog društva i kulture u Novom Sadu i ovom regionu, sa druge strane. Sveobuhvatnim prikazom dosadašnjih naučno-metodološki potvrđenih saznanja, pokušaćemo da otkrijemo na koji način Tvrđava determiniše duhovno-kulturološki i identitetski status Grada Novog Sada u drugoj deceniji trećeg milenijuma.